Pascal Moors, de fietsende fotograaf
Eigen baas in eigen achtertuin
Pascal Moors is – net als Petra Vroomen – gek van fietsen, om precies te zijn: van mountainbiken. Hij is er zelfs zo gek van dat hij Bike Spirit is gestart om beroepsmatig, met MTB-clinics en tours, zijn liefde voor mountainbiken over te dragen. Daarnaast bekijkt hij de wereld graag door de cameralens: Pascal is met zijn bedrijf Nose for Photography al vijftien jaar actief als fotograaf. Van oorsprong is hij sportklimmer en heeft hij veel mooie klimgebieden op de wereld gezien. Pascal is een man die zijn passie volgt – en dus een man naar ons hart.
Als je van je passie je werk maakt, is het dan nog wel je passie?
Passie en werk lopen zeker door elkaar, maar dat is juist mijn kracht. Bij fotografie heeft ’t wel ‘mijn hobby gekost’ maar is het dus wél werk dat ik heel graag doe. De rode draad is eigenlijk dat ik graag met mensen werk. In fotografie en de Bike Spirit-trainingen kan ik lekker veel van mezelf kwijt. Ik haal veel voldoening uit het lesgeven ‘vanaf de fiets’. Verder train ik ook nog een jeugd-klimclub.
Waarom heb je besloten om voor jezelf te beginnen? Voor het gevoel van vrijheid?
Mijn werk als fotograaf is het beste uit te voeren als zzp’er. Er zijn weinig mogelijkheden om dat in dienstverband te doen. En het klopt, vrijheid is een groot goed! Met Bike Spirit voel ik dat natuurlijk nóg sterker. Lekker buiten werken, sporten en genieten van de ‘Dutch Mountains’. Eigen baas in eigen achtertuin, zeg maar.
Met zowel Bike Spirit als Nose for photography heb je aansluiting gevonden bij het DMFF. Hoe is dat zo gekomen?
De festivaldirecteuren Thijs en Toon zijn sinds begin jaren negentig goede (klim-) vrienden van mij. Ik ben vanaf het eerste uur betrokken bij het DMFF, nog voordat het ging groeien naar een bergfilmfestival. Als festival-fotograaf zie je alles heel intens door je lens en proef je zo’n festival extra goed. Sinds ik Bike Spirit opstartte lag het voor de hand om een tof side-event te organiseren om mensen ook sportief uit te dagen tijden het festivalweekend.
Op 7 en 8 november ga je een MTB-clinic en een tour geven. Wat kunnen we verwachten?
Tijdens de singletrail-tour rijden we de beste en meest technische trails in de Euregio. Dat gaat er soms ruig aan toe. Wortels, keien en steil terrein. Ik schotel ze van alles voor. Dat wordt zeker genieten. Op zondag geef ik in Valkenburg een clinic niveau 2, daarbij gaat het echt om de inhoud en niet om de kilometers. We verbeteren skills en geven meer inzicht in een aantal MTB-principes. Ik kijk naar de vaardigheden van deelnemers en waar ze tegen aanlopen (-fietsen:) Via verschillende oefeningen leren we ze een hoop nieuwe dingen aan. Kijk maar eens naar de recap-videootjes: www.facebook.com/1bikespirit
Kunnen mountainbikers van ieder niveau hieraan mee doen?
Bij de Singletrail-tour mik ik op rijders met ongeveer niveau 3. (Schaal: 1 beginner tot 5 expert.) Dat zijn mensen die aardig kunnen mountainbiken en die dan lekkere trails met gids willen rijden. In de Clinic met niveau 2 zijn mensen welkom die al een tijdje rijden maar nog beperkte technische ervaring hebben. Ze fietsen voornamelijk in Nederland en willen vooruit.
Zou je ons vijf tips kunnen geven voor als we gaan mountainbiken?
Jazeker, met alle plezier!
- 1. Zorg dat je zoveel mogelijk plezier hebt in het biken, dan gaat alles soepeler en leer je ’t snelst.
- 2. Zuid-Limburg heeft een geweldig netwerk met mooie mtb-routes. Kijk maar eens op visitzuidlimburg.nl/te-doen-in-zuid-limburg/mountainbiken. Daar vind je veel info en links.
- 3. Poets en onderhoud je fiets na elke tocht. Zo gaat ‘ie langer mee en blijft alles zo goed mogelijk werken. Daarbij vallen mankementen je sneller op die je dan op tijd kunt verhelpen. Oh ja, wel fijn als je een beetje handig bent en zelf kunt sleutelen.
- 4. Tech tip: Een juiste inrichting van je stuur maakt veel verschil. Als je remhendels en schakelaars op de juiste plek en grijpafstand zitten, rij je veel veiliger en met meer controle. Vaak is alleen hier al veel winst te boeken.
- 5. Ga lekker met anderen op pad, dat motiveert en je leert van elkaar. Ga je toch alleen? Het blijft een risicosport en je komt op afgelegen plekken. Er zijn apps die een val kunnen registreren en een noodbericht kunnen sturen naar je thuisblijvers. Good to know.
Als je moest kiezen tussen fotografie of mountainbiken, wat gaat het worden?
Da’s een goeie… waarom kiezen als beide kan?
Voor het Belgisch-Franse bedrijf Legenduro.com maakte ik een week lang een fotoreportage van een stoere mountainbiketocht, van de Alpe d’Huez naar de Mont Ventoux (deels met een shuttlebus). Dit was een heftige opdracht: rijders waren zeer ervaren, de trails waren zwaar en erg technisch terwijl ik meefietste met mijn zware cameratas op mijn rug. Ik was kapot na zo’n intensieve week maar het was dik de moeite waard.