Karin, maker van de DMT-wandelgids
Als enthousiast bergwandelaar wilde grafisch ontwerper Karin Eken zich graag aansluiten bij het team van het Dutch Mountain Film Festival. Maar het grafisch ontwerp van alle festival-uitingen was (en is) bij Erik Sleijpen al in goede handen, dus ging Karin aan de slag als redacteur van de DMFF-website. Dit doet ze nog steeds met veel plezier, maar daarnaast werd ze door Toon en Thijs gevraagd om de redactie – en het ontwerp – van de wandelgids van de Dutch Mountain Trail te verzorgen. Wij zijn erg benieuwd om meer te weten te komen over deze populaire wandelroute en -gids.
Foto boven: Thijs en Karin worden geïnterviewd bij de overhandiging van het eerste exemplaar van de wandelgids
De Dutch Mountain Trail is uitgestippeld door Toon en Thijs, de twee directeuren van het Dutch Mountain Film Festival. Hoe is dit zo gekomen?
Hét levensmotto van Toon en Thijs is om zo vaak mogelijk buiten te spelen. Onder de paraplu van het filmfestival verzinnen ze dus iedere keer weer nieuwe activiteiten waardoor ze een excuus hebben om eropuit te trekken. Zo bedachten ze eerst de Seven Summits, de zeven toppen in de regio waar je het meeste berggevoel kunt ervaren, en het jaar erop hebben ze deze aan elkaar geknoopt tot de Dutch Mountain Trail.
Dit was voor jou de eerste keer dat je naast grafisch ontwerper ook redacteur was. Hoe was deze dubbelrol voor jou?
Normaal gesproken krijg je als grafisch ontwerper alle content (tekst, foto’s) kant en klaar aangeleverd. Nu moest ik DMFF-vrijwilligers aan het werk zetten om te gaan schrijven en fotograferen, en de content die ik terugkreeg aan elkaar smeden tot één geheel. In eerste instantie vond ik het heel eng om in andermans teksten en foto’s te gaan hakken en breken. Het duurde even voordat ik in de gaten had dat ik dat gewoon mocht doen en dat ik eigenlijk precies wist hoe ik het wilde hebben.
Zoals we al zeiden, je bent zelf ook een fervent wandelaar. Kwamen je eigen ervaringen goed van pas?
Zeker! Als ik zelf een tocht in de bergen maak, ben ik van tevoren ook altijd druk met kaarten en gidsjes in de weer om de route goed uit te stippelen: hij moet door de mooiste stukken gaan, mag niet te makkelijk en ook niet te moeilijk zijn, en met niet te lange maar ook niet te korte afstanden tussen de berghutten. Het is altijd weer een enorme puzzel. Daarom wist ik meteen dat ik in de DMT-wandelgids een kaart wilde maken waar de afstanden in zouden staan, zodat iedereen makkelijk zijn eigen etappe-indeling kan maken.
Jij hebt voorgesteld om de 101 km lange trail op te delen in etappes. Waarom was dat nodig?
Dit had twee redenen: het was een mooie manier om de begeleidende teksten evenredig over het boekje te kunnen verdelen. Daarnaast vonden we 25 kilometer per dag wel een mooie afstand voor de trail-lopers: een beetje langer dan de etappes van bijvoorbeeld het Pieterpad, haha. Bovendien lagen Vaals en Gulpen voor de hand als pleisterplaats, omdat je daar makkelijk een plek om te overnachten vindt.
Wat vond je in dit project het leukste om te doen?
Net als veel grafisch ontwerpers ben ik dol op kaarten, dus dat was smullen. Maar ik had de totale hoeveelheid werk behoorlijk onderschat, waardoor het nogal een stressklus werd, en niet meer alleen maar leuk. Maar dat is volledig goedgemaakt door wat er daarna gebeurd is: de enthousiaste reacties over de route, de belangstelling in de media en het gigantische succes van de route en de wandelgids.
Dat de Dutch Mountain Trail zo populair zou worden, hadden jullie niet verwacht. Waar heeft de Trail volgens jou zijn succes aan te danken?
In de eerste plaats natuurlijk door Corona. Maar een andere heel belangrijke reden is het onvervalste enthousiasme waarmee Toon en Thijs de route hebben uitgestippeld, met slechts één doel voor ogen, namelijk om de mooiste en ruigste route te maken. Geen moment hebben ze zich laten leiden – of tegenhouden – door wat voor ander belang dan ook. Ik denk dat het mij vervolgens gelukt is om dat enthousiasme uit de gids te laten spreken. Iemand zei me: als je door het gidsje bladert, krijg je het gevoel dat je bent toegetreden tot een geheim genootschap van stoere bergwandelaars. Dat vond ik een mooi compliment. Tot slot ben ik ervan overtuigd dat de geniale naam van de Trail ook heeft bijgedragen aan het succes!
Hoe vind je het dat er sinds kort vanuit de DMT wandelaars een heuse facebook community in het leven is geroepen?
We zijn totaal overweldigd door de belangstelling voor de DMT. Op Facebook begint de Trail helemaal zijn eigen leven te leiden: mensen geven elkaar allerlei tips die niet in de gids staan. Super!
Welk gedeelte van de route loop jij het liefste?
Joh, er zitten heel veel stukken bij die totaal prachtig en verrassend zijn. Maar oké, als ik dan moet kiezen: ik vind de korte etappe langs de beek achter Haus Heyden (Etappe 1, kaart 2) een absolute buitenland-ervaring. Echt geweldig.
Misschien een gemene vraag, maar zijn er achteraf misschien dingen die je nu anders gedaan zou hebben?
Ik heb inmiddels aan den lijve ondervonden dat die etappes van 25 kilometer behoorlijk pittig zijn! Als je daarbij optelt dat veel mensen van ver komen en dus op de eerste en de laatste dag niet zo ver kunnen lopen, dan was een andere etappe-indeling misschien handiger geweest.
De laatste vraag. Zit er nog iets spannends rondom de Dutch Mountain Trail aan te komen?
Goed dat je het vraagt! Op dit moment is namelijk de DMT-pin in de maak. Sommige mensen vinden het leuk om daarmee te kunnen laten zien dat ze de trail gelopen hebben. En ik vond het leuk om hem te ontwerpen! Dus nu heb ik mijn best gedaan om het ontwerp zo onweerstaanbaar te maken dat ik er in elk geval heel graag zelf eentje wil hebben.
